Bazı Sincaplar Gerçekten Uçabilir Mi ?

Bazı Sincaplar Gerçekten Uçabilir Mi ?

Uçan sincaplar aslında gerçekten uçamazlar; kuşlar ve yarasalar gibi çırpacak bir kanatları yoktur. Ancak iyi dönüşler ve ani fren yaparak ağacın sert kısmına yumuşak bir iniş gerçekleştirebilen sincaplar, uzman planör pilotları gibidirler. Üstünden planör geçen herkesin bildiği gibi, planör kullanmak kanatlanıp uçmaktan çok daha iyi ve kolay olabilir.

Uçan sincaplar, sincap familyası içinde özel bir türdür. Nadir bulunduklarını söyleyemeyiz. Yaşayan 44 türüyle Avrupa, Asya ve Kuzey Amerika’da, oradan oraya süzülerek yaşamlarını sürdürürler. Kuzey Amerika’da yaşayan iki türü yaklaşık 20 – 30 cm uzunluğundadır.

Bu sincapların anayurdu Kanada ve Kuzey Amerika’dır. Güneyde yaşayan daha ufak, uçan sincaplar, Ontoario’dan Meksika’ya, daha çok doğu ve güney tarafında yaşarlar.

Sıradan bir sincap ağacı tepesinden aşağıya atlamaya karar vermişse, muhtemelen gündüz vaktidir. Ve amacı, yakınlardaki bir ağacın dallarına veya garajınızın damına konmaktır. Ancak uçan bir sincap aynı atlayışı yapacak olsaydı, muhtemelen karanlıkta yapardı ve serin geceye yelken açarak, pek de yakınlarda diyemeyeceğimiz, örneğin bahçeden 15 m uzaklıkta bir ağacın gövdesine inmeyi düşünebilirdi.

Uçan sincaplar atlayışlarını çoğunlukla akşam çöktükten sonra yaparlar. Karanlık bastığında akşam yemeklerini aramaya çıkarlar. Mönüde meşe palamudundan bir aperatif, ana yemek olarak örümcek ve tatlı olarak da güzel bir meyve bulunabilir. Uçan sincaplar aynı zamanda yaprakları, çiçek tomurcuklarını, akçaağacın tatlı özünü, haşereleri, kuş yumurtalarını ve yazık ki yavru kuşları da yerler. Bir taraftan da aç şahin ve baykuşlardan, rakun ve çakallardan, sıkılmış ev kedilerinden kendilerini sakınmak zorundadırlar.

Uçan sincabın havada süzülmek için her iki tarafında  el bileğinden ayak bileğine kadar uzanan kanat gibi gevşek bir derisi vardır. Dört ayağını iyice açıp zıplayan uçan sincap, havada giden küçük bir planör uçağı veya kürklü bir uçurtmayı andırır. İnişe geçmeye hazırlanırken uçan sincap, kanatlarını germek veya gevşetmek üzere el bileklerini ve stabilizatör olarak da düz kuyruğunu kullanarak döner veya iniş açısını değiştirir.

Hatta uçan sincaplar, uçaklar gibi viraj yüksekliğini ayarlamak, havada sağa veya sola keskin dönüşler gerçekleştirmek için de yan kanatlarını kullanabilirler.

Uçtuğu mesafe sıçradığı yüksekliğe, onu taşıyan rüzgarın yönü ve kuvvetine bağlıdır. Tıpkı havuz kenarında kendini hızla iten bir yüzücü gibi, sincap da güçlü arka bacaklarını kullanarak ağaç dalını kuvvetlice iter ve uçuşa geçer.

İnişe geçmek için, uçan sincap vücudunu kaldırır, kanatlarını gevşetir ve kuyruğunu düşürerek havanın fren etkisi yaratmasını sağlar. Dört ayak üstüne düşen sincap genellikle hemen ağacın diğer tarafına seğirterek, kendisini takip ediyor olabilecek hayvanlardan sakınmaya çalışır.

Sonra eğer yolculuğu henüz bitmemişse, ağacın tepesine çıkıp kendisini yeniden gökyüzüne bırakarak çabucak başka bir ağaca geçiverir.

Uçan bir sincabın şu ana kadar ölçülen en uzun atlayışı neredeyse 90 m’dir.